Το
αμπέλι είναι μία από τις αρχαιότερες καλλιέργειες. Η καταγωγή της αμπέλου
χάνεται στα βάθη των αιώνων. Απ’ ό,τι δείχνουν τα διάφορα ευρήματα, το αμπέλι
ευδοκιμούσε στην πολική ζώνη πριν από την εποχή των παγετώνων και κυρίως στην
Ισλανδία, στη βόρεια Ευρώπη και στη βορειοδυτική Ασία. Οι παγετώνες όμως
περιόρισαν την εξάπλωσή του, ωθώντας διάφορα είδη άγριων αμπέλων προς
θερμότερες ζώνες, όπως στην κεντρική και ανατολική Ασία, στην κεντρική και
νότια Ευρώπη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή του νότιου Καυκάσου. Εκεί γεννήθηκε
το είδος ¨Άμπελος η Οινοφόρος¨, Vitis vinifera. Στην Ελλάδα πρέπει να
εμφανίστηκε την 4η χιλιετία π.χ.
Οι
επιστήμονες δέχονται ότι ο πολιτισμός αρχίζει από τη στιγμή που ο άνθρωπος
σταμάτησε να ζεί νομαδική ζωή και καλλιέργησε τη γη. Επίσης θεωρούν ότι το
πέρασμα από τη νομαδική ζωή στον πολιτισμό άρχισε όταν οι πρώτοι καλλιεργητές
¨δούλεψαν¨ το αμπέλι.
Η
τέχνη της αμπελουργίας εικάζεται ότι ξεκίνησε με την αγροτική επανάσταση γύρω
στο 5.000 π.χ. Από τους πρώτους γνωστούς καλλιεργητές θεωρούνται οι Άριοι
(πρόγονοι των Περσών και των Ινδών που ζούσαν στην περιοχή Καυκάσου-Κασπίας),
οι Σημιτικοί λαοί και οι Ασσύριοι. Το κρασί την εποχή εκείνη ήταν γνωστό ακόμη
και στην αρχαία Κίνα. Κατόπιν οι τέχνες της αμπελουργίας και της οινοποιίας
πέρασαν στους Αιγυπτίους, στους λαούς της Παλαιστίνης, της Φοινίκης και στους
Έλληνες.
Οι
Έλληνες ανέπτυξαν ιδιαίτερα την οινοποιία, σχεδόν μονοπωλώντας την αγορά για
αιώνες. Δεν είμαστε βέβαιοι από που διδάχτηκαν την τέχνη της οινοποιίας,
σύμφωνα όμως με μια από τις επικρατέστερες θεωρίες, την έμαθαν από τους
ανατολικούς λαούς (Φοίνικες ή Αιγυπτίους) με τους οποίους είχαν αναπτυγμένες
εμπορικές σχέσεις. Το κρασί έπαιζε πολύ σπουδαίο ρόλο στη ζωή των αρχαίων
Ελλήνων. Η καθημερινή ζωή τους ήταν αναπόσπαστα δεμένη με αυτό. Έδιναν μεγάλη
σημασία στο καλό κρασί και γι’ αυτό το λόγο φρόντιζαν να υπάρχει πάντοτε στο
σπίτι τους άφθονη ποσότητα όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για τα συμπόσιά
τους τα οποία άλλωστε ήταν μια από τις αγαπημένες τους συνήθειες.
Η
λέξη κρασί προέρχεται από τη λέξη κράσις= ανάμειξη. Η λέξη κράσις προέρχεται
από το ρήμα κεράννυμι= αναμειγνύω και η λέξη κρατήρ σημαίνει το σκεύος στο
οποίο γινόταν η ανάμειξη του κρασιού με το νερό.
Η
αμπελοκαλλιέργεια έγινε γνωστή πολύ γρήγορα σε όλη την Ελλάδα. Αυτό
αποδεικνύεται από πλήθος νομισμάτων που απεικονίζουν σταφύλια στη μια όψη και
το Διόνυσο στην άλλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου